11 lutego roku 1944 Niemcy przeprowadzili publiczną egzekucję 27 więźniów Pawiaka, która była odwetem za skuteczny zamach Armii Krajowej na Franza Kutscherę – kata Warszawy, Dowódcę SS i Policji na warszawski dystrykt Generalnego Gubernatorstwa. Tego dnia naziści powiesili 27 Polaków, których ciała przez wiele godzin pozostały wystawione na widok publiczny, zwisając z balkonów spalonego budynku przy ulicy Leszno. Wśród ofiar znalazło się 13 żołnierzy Armii Krajowej oraz wychowankowie Zakładu dla Sierot im. ks Siemca.