Jak wiele na to wskazuje 18 kwietnia 1025 roku w Gnieźnie odbyła się pierwsza koronacja królewska w historii Polski. Na króla został koronowany Bolesław Chrobry – syn Mieszka I i księżnej Dobrawy, pierwszy władca Polski, który sięgnął po królewską koronę. Uroczystość ta miała ogromne znaczenie symboliczne i polityczne – podnosiła rangę państwa Piastów i potwierdzała jego suwerenność wobec Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Koronacja odbyła się niespełna trzy miesiące po śmierci cesarza Henryka II, co mogło być celowym zabiegiem ze strony Bolesława – chciał uniknąć sprzeciwu ze strony Rzymu i cesarstwa. Korona, najprawdopodobniej wysłana przez papieża Jana XIX, była wyrazem uznania dla silnej pozycji Chrobrego jako chrześcijańskiego władcy Europy Środkowej.
Choć nie zachował się akt koronacyjny, o dacie 18 kwietnia 1025 roku wspominają późniejsze źródła, m.in. roczniki i kroniki pisane w XIII wieku, w tym „Rocznik kapituły krakowskiej” oraz „Kronika wielkopolska”. Historycy, analizując przekazy i kontekst liturgiczny, uznają tę datę za najbardziej prawdopodobną – przypadała ona w oktawie Wielkanocy, co było zgodne z ówczesną tradycją organizowania ważnych uroczystości religijnych i państwowych w tym okresie.
Bolesław Chrobry zmarł zaledwie kilka miesięcy później, w czerwcu 1025 roku, ale jego koronacja na trwałe zapisała się jako jeden z fundamentów polskiej państwowości.
/red./
Foto: Youtube.com/zrzut z ekranu
—
Materiał powstał w ramach aktywności Podlaskiego Klubu Patriotycznego.
Powstanie Podlaskiego Klubu Patriotycznego było możliwe dzięki dofinansowaniu ze środków Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Paderewskiego w ramach Funduszu Patriotycznego – edycja Niepodległość po polsku. Lokal znajduje się w Białymstoku przy ul. Jurowieckiej 30A/2.
