Centralny Okręg Przemysłowy (COP) – zlokalizowany w południowo-centralnej części kraju okręg przemysłowo-inwestycyjny mający za zadanie podniesienie potencjału gospodarczego Polski oraz zmniejszenie skali biedy i bezrobocia w mocno zaludnionym regionie. Inicjatorem powstania okręgu był wicepremier i minister skarbu Eugeniusz Kwiatkowski, a atutem zlokalizowania COP w widłach Wisły i Sanu (oraz na terenach sąsiadujących w owym „trójkątem”) były względy obronne: oddalenie od granicy z Niemcami i Związkiem Sowieckim oraz oparcie strefy inwestycyjnej o granicę z Czechosłowacją biegnącą łukiem Karpat. Centralny Okręg Przemysłowy obejmował 44 powiaty o powierzchni 60 tys. km² (dla porównania cała Polska miała blisko 390 tys. km²), na których mieszkało 6 milionów ludzi (cała Polska: 32 miliony w roku 1931). Potężny państwowy program inwestycyjny uruchomiono w roku 1936, a uwaga jego organizatorów skupiła się na infrastrukturze, wydobywaniu surowców, wytwarzaniu energii oraz przemyśle zbrojeniowym. Część zakładów przetrwała II wojnę światową, a nawet istnieje do dziś, ale niestety niektórych nie udało się w pełni uruchomić przed wrześniem roku 1939. W ramach budowy COP powstało także miasto: Stalowa Wola.
