Gotfryd z Bouillon – lotaryński (francuski) możnowładca, feudał, uczestnik i jeden z dowódców I wyprawy krzyżowej, wybrany pierwszym władcą Jerozolimy. Gotfryd pochodził z wpływowego rodu hrabiowskiego, zaś po matce spokrewniony był z Karolingami. Po ojcu odziedziczył liczne dobra, w tym księstwo Dolnej Lotaryngii. Mając niespełna 40 lat porzucił bezpieczne i dostatnie życie odpowiadając (jako jeden z pierwszych możnych tak wysokiej rangi społecznej) na apel papieża Urbana II o obronę chrześcijan w Ziemi Świętej (Synod w Clermont, 1095). Zastawił lub sprzedał swoje dobra i stanął na czele armii złożonej z ludów dzisiejszej północnej Francji, Holandii, Belgii i północno-zachodnich Niemiec. Dowodził oblężeniem Jerozolimy w roku 1099 i uczestniczył w zdobyciu miasta 15 lipca. 22 lipca wybrano go królem Jerozolimy (Rajmund z Tuluzy nie przyjął wyboru). Godfryd nie zdecydował się jednak ogłosić królem Jerozolimy i przyjął tytuł Obrońcy Grobu Świętego. Po tych wydarzeniach nadal prowadził walki z muzułmanami. Zmarł rok później. Pochowano go w kościele Grobu Świętego w Jerozolimie. Jego następcą został jego brat Baldwin, który koronował się na króla.
