Nie uwierzysz! To wybitnie polskie miasto należało kiedyś do Czechów!

Mało jest w naszym kraju miast tak silnie przesiąkniętych polskością i tak obfitujących w rozmaite historie, że dzieje narodu opowiada tu niemalże każdy kamień, jak Kraków. Tymczasem niewiele osób pamięta, że gród nad Wisłą w chwili powstawania Państwa Polskiego i łączonego z owym wydarzeniem chrztu księcia Mieszka I należał do… Czechów.

Wawel z przyległościami trafił pod wpływy sąsiadów z południa już w IX wieku, gdy na terenach dzisiejszych Czech, ale też Słowacji i Węgier, a częściowo również Austrii, Niemiec, Słowenii, Serbii, Bośni i Hercegowiny, Rumunii, Ukrainy i Polski istniało Państwo Wielkomorawskie.

Tereny plemienia Wiślan zamieszkujących nad górną Wisłą, a więc m.in. w dzisiejszym województwie małopolskim, włączył do swojego władztwa książę Światopełk. Gdy zaś Wielkie Morawy upadły, to w krótkim czasie po Kraków sięgnął książę czeski Bolesław I Okrutny – brat św. Wacława i ojciec Dobrawy, późniejszej żony Mieszka I oraz matki Bolesława Chrobrego.

Gród Kraka został włączony do monarchii piastowskiej najpewniej dopiero w latach 90. X wieku, a więc kilka dekad po przyjęcia chrześcijaństwa przez Polan (chrześcijaństwo na tym terenie pojawiło się jednak wcześniej – właśnie za sprawą związków z Wielkimi Morawami).

Historycy nie mają natomiast pewności, czy prowincję do Polski włączył jeszcze Mieszko I czy już Bolesław Chrobry. Niektórzy są nawet zdania, że późniejszy pierwszy król Polski – jako w połowie Czech – otrzymał ziemie z czeskiego nadania i włączył je do państwa Polan po wygnaniu młodszych braci (z innej matki – Niemki) i przejęciu schedy po ojcu. Mógł jednak rządzić Krakowem także z nadania Mieszka I.