Piastowie – dynastia panująca w Polsce i powszechnie uznawana za założycieli państwa. Piastowie pochodzili z Wielkopolski i to tam rozpoczęli swoją akcję polityczną, która doprowadziła do podboju sąsiednich plemion słowiańskich. Z tego organizmu w toku dziejów powstało państwo polskie. Należy przy tym odnotować, że niektórzy badacze wywodzą Piastów ze Skandynawii lub Wielkich Moraw. Mimo takich teorii w średniowieczu bezspornie uznawano Piastów za polskich panów przyrodzonych. Pierwszym potwierdzonym historycznie władcą z rodu był książę Mieszko I, który przyjął Chrzest. Jego syn Bolesław I Chrobry został pierwszym królem Polski. Piastowie władali Polską, a przez krótki czas także Czechami i Rusią Halicką, do roku 1370, gdy zmarł ostatni przedstawiciel rodu na tronie w Krakowie: Kazimierz Wielki. Piastowie zachowali jednak władzę na innych ziemiach nie należących wówczas wprost do Polski: na Śląsku i na Mazowszu. Ostatni Piastowie mazowieccy zmarli w roku 1526, a księstwo weszło w skład Korony. Inaczej sytuacja wyglądała na Śląsku, gdyż tamtejsi, silnie wówczas zgermanizowani Piastowie, byli lennikami Czech. Tamtejsze linie wygasły do końca XVII wieku. Ostatnim męskim przedstawicielem dynastii był Jerzy Wilhelm legnicki, książę legnicko-wołowsko-brzeski, który zmarł w wieku 15 lat w roku 1675. Co ciekawe, znał język polski, gdyż o taką edukację zadbał jego ojciec myślący nawet o staraniu się o elekcyjną koronę Polski po abdykacji Jana Kazimierza Wazy. Z kolei ostatnia Piastówna, księżna Karolina, zmarła w roku 1707.
