Prywatyzacja – pojęcie z dziedziny ekonomii, nauk społecznych oraz historii (szczególnie historii gospodarczej). Oznacza dokonywanie zmian (zwykle w sposób masowy) w stosunkach własnościowych danego kraju lub innej wspólnoty. W ramach prywatyzacji przedsiębiorstwa i szerzej: majątek dotąd należący do państwa zostają przekazane (odpłatnie, za częściową opłatą lub bezpłatnie) prywatnym podmiotom operującym na rynku. Przeciwieństwem prywatyzacji jest nacjonalizacja, a więc odbieranie (przymusowo lub dobrowolnie, za rekompensatą lub nie) majątku prywatnego przez państwo i samodzielne zarządzanie nim przed administrację. Dodatkowo pojęciem bliskoznacznym jest reprywatyzacja, a więc proces dokonywania prywatryzacji mienia, które pierwotnie należało do prywatnych właścicieli, a następnie (np. z powodów ideologicznych: komunizm) zostało znacjonalizowane. W Polsce prywatyzacja i reprywatyzacja rozpoczęły się w okresie transformacji ustrojowej z przełomu lat 80. i 90. XX wieku. Szybkość dokonywania zmian, nieprzygotowanie przez władze społeczeństwa do życia w nowych realiach kapitalistycznych po dekadach egzystowania w systemie centranie planowanym, nadużycia i oszustwa jednostek oraz głęboki kryzys i skrajne zacofanie gospodarki Polski w ostatnich latach istnienia PRL spowodowały, że proces transformacji ekonomicznej oznaczał problemy socjalne dla sporej części społeczeństwa i doprowadził do pojawienia się na szeroką skalę ubóstwa i bezrobocia. Proces prywatyzacji nie został nigdy w pełni zakończony i nigdy nie wyrażano zamiaru sprywatyzowania całej polskiej gospodarki: do dziś w rękach władz znajduje się część przedsiębiorstw.
