Sun Tzu – chiński żołnierz i generał, teoretyk wojskowości. Urodzony 544 roku p.n.e. w prowincji Hebei. Za młodu wstąpił do armii dynastii Zhou i tam uczył się wojennego rzemiosła. Wedle podań od samego początku wykazywał się inteligencją wojskową i szybko awansował w hierarchii. Przypisuje mu się zdobycie miasta Ying będącego stolicą rywalizującego królestwa Chu oraz powalenie na kolana dwóch rywali w północnych Chinach – państw Qin oraz Qi. Swoimi dokonaniami umocnił hegemonię dynastii Zhou w regionie. Choć militarnie osiągnął wiele zapamiętany został przede wszystkim jako teoretyk wojskowości. Napisał sławną Sztukę Wojny, która, choć – spisana dwa i pół tysiąca lat temu – wciąż uznawana jest za aktualną i stanowi obowiązkową lekturę renomowanych szkół wojskowych. Jego dziełem kierowali się najwięksi dowódcy wojskowi wszech czasów: od Czyngis Chana, przez Napoleona Bonapartego, aż po Mao Zedonga i Võ Nguyên Giápa, który pokonał Francuzów i Amerykanów w Indochinach. Inspirowali się nim także inni znani teoretycy, jak choćby Antoine Henri Jomini czy Karl Von Clausewitz, jednak współcześni teoretycy wojskowi oddają prym właśnie Sun Tzu, uznając, iż to jego dzieło jest ponadczasowe, w przeciwieństwie do Zarysu sztuki wojennej i O wojnie autorstwa wcześniej wymienionych, które współcześnie uznaje się za zbyt europocentryczne.