12 lipca roku 1934 na mocy rozporządzenia prezydenta Ignacego Mościckiego z czerwca tegoż roku powołano Miejsce Odosobnienia w Berezie Kartuskiej. Obiekt istniał do roku 1939 i stał się symbolem przemocy wobec przeciwników politycznych autorytarnego reżimu sanacji. W Berezie więziono bez wyroku sądu zarówno antypolskich komunistów i nacjonalistów ukraińskich, jak i zasłużonych dla kraju ludowców i endeków, co stanowiło dodatkowe upokorzenie dla przetrzymywanych tam patriotów. Za obóz odpowiadał płk Wacław Kostek-Biernacki, wojewoda poleski. Miejsce Odosobnienia to jedyne miejsce, które można zgodnie z prawdą historyczną nazwać polskim obozem koncentracyjnym (ale nie w obecnie dominującym rozumieniu tego pojęcia jako obóz zagłady).
