Henry Kissinger. Nie żyje człowiek-legenda, legenda nie zawsze pozytywna

0
112
Henry Kissinger w roku 2008. Fot.:World Economic Forum, CC BY-SA 2.0 , via Wikimedia Commons

O biografii Henry’ego Kissingera nie da się mówić w sposób lekki, łatwy i przyjemny. Nie sposób także udawać, że wszystkie jego decyzje są zrozumiałe przy ocenianiu ich z perspektywy moralnej. Niezależnie jednak od tego należy zauważyć, że stanowił on integralną część grona najważniejszych polityków XX wieku.

Heinz Alfred Kissinger, jak nazywał się w chwili przyjścia na świat, urodził się ponad 100 lat temu, bo w maju roku 1923, w niemieckim Fürth. Z racji żydowskiego pochodzenia rodziny Kissingerowie musieli uciekać z III Rzeszy do USA. I to z tym krajem Henry związał swoje życie. Najpierw jako wojskowy, a potem naukowiec i w końcu czołowy polityk nazywany także mężem stanu.

Należał do grona naukowców badających świat polityki, którzy i w niej samej odnieśli sukces. Był bowiem wpływowym doradcą prezydentów USA. Pełnił także funkcje ministerialne. Szczyt jego wpływów to okres prezydentury Richarda Nixona i Geralda Forda.

Był to czas zimnowojennych napięć. Kissinger w tym czasie otrzymał (razem z Lê Đức Thọ z Wietnamu) Pokojową Nagrodę Nobla. Wzbudziło to jednak silne kontrowersje. Kissinger w kreowaniu polityki nie zawsze bowiem korzystał z metod pokojowych. Delikatnie mówiąc.

Przykładowo: to jego wiąże się z obaleniem skrajnie lewicowego prezydenta Chile Salvadora Allende i wsparciem dyktatury Augusto Pinocheta. Allende, mimo swoich skrajnych poglądów i ryzyka zacieśnienia kontaktów Chile z ZSRR, został wybrany demokratycznie. Ponadto Kissingera uznaje się za związanego z nielegalnymi bombardowaniami Kambodży podczas wojny w Wietnamie. Na ów kraj spadły niema 3 miliony bomb, znacznie więcej niż Amerykanie zrzucili podczas całej II wojny światowej. A to nie jedyne państwa, w których doszło do ludzkich dramatów łączonych z Kissingerem.

Nie można mu natomiast odmówić także inicjatyw pokojowych. Podobnie jednak jak w przypadku działań niszczycielskich, także i pokój zaprowadzał w konkretnym celu: w interesie USA. Był więc fanatycznym wyznawcą zasady polityki realnej w nieco XIX-wiecznym stylu.

To właśnie dlatego, by osłabić ZSRR w trakcie zimnej wojny, dokonał zwrotu w polityce wobec Chin. Doprowadził do nawiązania stosunków z komunistami z Pekinu i zerwania relacji z legalnym rządem Republiki Chińskiej, który po wojnie domowej udał się na Tajwan. W tym celu potajemnie wylądował w stolicy ChRL i spotkał się ze zbrodniarzem Mao Tse-tungiem. Kolejnym krokiem na tej drodze, zainicjowanym oczywiście przez Kissingera, była późniejsza o rok wizyta prezydenta USA Richarda Nixona w Pekinie w roku 1972.

Kissinger angażował się także w zaprowadzanie pokoju na Bliskim Wschodzie, w tym w negocjowanie zakończenia wojny Jom Kippur. Konflikt groził likwidacją Izraela przez państwa arabskie.

Lista krajów, w których się angażował się polityk i dyplomata, jest jednak dłuższa.

Nie da się więc ukryć, że wpływowy polityk USA i jeden z najważniejszych sekretarzy stanu uznawany jest zarazem przez niektórych za zbrodniarza wojennego. Kontrowersyjna, acz popularna włoska publicystka Oriana Falacci określiła go w interesujący sposób mianem „samozwańczego Metternicha”. I to porównanie do austriackiego męża stanu z XIX wieku brzmi bardzo kusząco. Klemens von Metternich wzbudzał jednak swoją działalnością mniejsze kontrowersje. Bez wątpienia natomiast biografia Kissingera to jednocześnie opis dziejów drugiej połowy XX wieku.

Michał Wałach

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj