Kłamstwo oświęcimskie – pseudonaukowy pogląd dotyczący historii XX wieku zwany niekiedy także negacjonizmem lub rewizjonizmem Holokaustu. Wyznawcy tego typu poglądów opierając się na wątpliwej jakości argumentach przekonują, że zagłada Żydów w trakcie II wojny światowej nie była zjawiskiem rzeczywistym lub jego skala była mniejsza niż faktycznie. Zwolennicy kwestionowania lub rozmywania historii niemieckich zbrodni na Żydach postulują, by uważać ich za uczestników debaty naukowej, a ich pogląd za jedną z możliwych opcji w dyskusji. W rzeczywistości jednak historia Holokaustu jest mocno i jednoznacznie potwierdzona w źródłach historycznych co powoduje, że negacjoniści odrzucający owe fakty stawiają się poza światem nauki, za to w szeregu wyznawców teorii spiskowych. W Polsce powielanie kłamliwych poglądów na temat zbrodni reżimów totalitarnych jest zabronione prawnie. Dotyczy to m.in. kłamstwa oświęcimskiego, ale również kłamstwa katyńskiego. Przewidziana prawem kara wynosi do 3 lat pozbawienia wolności. Część uczestników krajowej debaty uważa, że kłamstwem oświęcimskim jest również mówienie o tzw. polskich obozach zagłady w kontekście niemieckich obozów zagłady na terenie okupowanej Polski. Natomiast w niektórych krajach islamskich skonfliktowanych politycznie z Izraelem powątpiewanie w skalę niemieckich zbrodni na Żydach jest elementem oficjalnego dyskursu, a tego typu poglądy wyrażają niektórzy liderzy polityczni.
