Monarchia parlamentarna – ustrój polityczny, w którym władca (np. król) dzieli władzę z instytucją reprezentującą społeczeństwo (np. z parlamentem). Zwykle współcześnie monarcha w takim systemie jest mocno ograniczony w swoich kompetencjach i należy do ustroju jako reprezentant państwa i jego spoistości, swoisty symbol, a nie realny władca. Tym samym realnie król w monarchii parlamentarnej współczesnej Europy jest dożywotnim i dziedzicznym prezydentem, a sam system nie różni się szczególnie od republiki demokratycznej. Taka sytuacja ma miejsce m.in. w Wielkiej Brytanii i Hiszpanii. Wyjątek od owej reguły obserwować możemy natomiast w Lichtensteinie i Monako, gdzie władca posiada realną władzę. Monarchia parlamentarna jest odmianą monarchii konstytucyjnej. Monarchia konstytucyjna jest pojęciem szerszym i w jej wypadku król nie jest tak mocno ograniczony wolą i kompetencjami parlamentu (może zachować np. pełną swobodę przy tworzeniu gabinetów). Najbardziej znany przykład monarchii parlamentarnej, monarchia angielska, kształtowała się od średniowiecza oraz (szczególnie mocno) w drugiej połowie XVII wieku.
