Zjednoczenie Patriotyczne „Grunwald” – stowarzyszenie o profilu nacjonalistycznym, wspierające w okresie PRL rządy ekipy Wojciecha Jaruzelskiego. Istnienie tzw. „Grunwaldu” było kontynuacją istniejących od wielu dekad prądów ideologicznych łączących nacjonalizm i komunizm. Tego typu zjawiska występowały nie tylko w Polsce. W naszym kraju liderzy PPR i PZPR dążyli do ich marginalizacji, ale nie całkowitego stłamszenia, gdyż za sprawą ich siły nie było to w pełni możliwe, a niekiedy i Moskwa była zainteresowana w utrzymywaniu takich frakcji. Tego typu formacje istniały już od lat 40, gdy o odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne oskarżano Władysława Gomułkę. Kolejne egzemplifikacje nurtu to frakcja natolińczyków, później: moczarowców/partyzantów i właśnie ZP „Grunwald”. Z racji poglądów środowisko nazywano endokomuną, co stanowiło połączenie słów: endecja i komuna, a także zaprzeczenie obecnej w narracji środowisk skrajnie prawicowych tzw. żydokomuny (teoria spiskowa). ZP „Grunwald” powstało w okresie karnawału „Solidarności” jako reakcja na działania NSZZ Solidarność i zorganizowanie konferencji upamiętniającej ofiary stalinizmu. W wydarzeniu wzięli udział naukowcy pochodzenia żydowskiego zmuszeni do emigracji na fali akcji antysyjonistycznej. Wówczas Grunwaldowcy chętnie sięgali po podkreślanie żydowskiego pochodzenia części członków stalinowskiego aparatu represji mordującego patriotów. ZP „Grunwald” jednoczyło osoby bezpartyjne, ale cieszyło się wsparciem twardogłowych komunistów, tzw. betonu w ramach PZPR. Polemizowało z liberałami skupionymi wokół tygodnika „Polityka” i Mieczysława F. Rakowskiego. „Grunwald” atakował działaczy „Solidarności” powiązanych rodzinnie z twórcami stalinizmu lub zaangażowanych w budowanie PRL w tamtym okresie. W negatywnym kontekście podkreślano także żydowskie pochodzenie części osób. ZP „Grunwald” poparło wprowadzenie stanu wojennego. W sposób nieskuteczny próbowało stać się pomostem między PZPR a episkopatem. Prorosyjskość środowiska polegała na podkreślaniu i przecenianiu moralnego upadku na Zachodzie z jednoczesnym ignorowaniem głębokiego kryzysu moralnego w ZSRR. Po roku 1989 część działaczy ZP „Grunwald” zaangażowała się w politykę lub była aktywna na polu publicystycznym. W latach 90. Zjednoczenie Patriotyczne zostało rozwiązane.
