16 lipca roku 1724 rozpoczął się w Toruniu ostry konflikt protestancko-katolicki. Emocje narastały od dawna i wynikały z biedy w części kraju zniszczonej podczas III wojny północnej. Dodatkowo w Toruniu niemieckojęzyczni protestanci dominowali nad polskimi katolikami i dyskryminowali mniejszość. 16 lipca jeden z młodych katolików nerwowo zareagował na nieściągnięcie czapki przez protestantów obserwujących katolicką procesję. Zdjęcie czapki oznaczało szacunek. Tak rozpoczęły się zamieszki, w których protestanci zniszczyli świątynię jezuicką oraz dopuścili się profanacji obrazów. Miejskie władze nie reagowały. Władze Rzeczypospolitej ukarały uczestników zamieszek i osoby odpowiedzialne za brak reakcji ze strony samorządu. Wielu uniknęło kary, a duża część została potraktowana łagodnie. Mimo tego wydarzenia toruńskie posłużyły krajom protestanckim, a potem filozofom oświecenia, do pokazywania Polski jako kraju nietolerancyjnego.
