5 maja roku 1821 na Wyspie Świętej Heleny zmarł Napoleon Bonaparte. Pochodzący z Korsyki francuski rewolucjonista i wojskowy sprawował władzę w kraju najpierw jako Pierwszy Konsul (1799-1804), zaś później jako Cesarz Francuzów (do 1814 i potem w trakcie tzw. stu dni w roku 1815). Tytuł cesarski miał w jego przypadku charakter uzurpatorski. W czasie największych triumfów Bonapartego podporządkowana była mu znaczna część Europy (epoka napoleońska). Po swojej ostatecznej porażce wódz uznawany za jednego z najwybitniejszych w historii został zesłany na wyspę leżącą między Afryką a Ameryką Południową, gdzie zmarł. Zwolennicy rządzenia w jego stylu zwani są bonapartystami. Termin stosuje się również wobec potomków Napoleona Bonapartego pretendujących do objęcia władzy we Francji.
