6 stycznia roku 1449 Konstantyn z dynastii Paleologów został wybrany cesarzem Rzymian (cesarstwo bizantyjskie). Przedstawiciel znanego rodu cesarskiego objął tron po swoim starszym bracie Janie VIII. Wcześniej zaś panował ich ojciec Manuel II. Konstantyn XI nigdy nie został koronowany. Całe swoje panowanie zabiegał o ochronę Cesarstwa przed zagrożeniem tureckim. Próbował nawiązać relacje rodzinne z sułtanem Muradem II, a gdy to się nie udało, a władca Turków zażądał władzy nad Konstantynopolem, Konstantyn XI zaczął szukać pomocy na Zachodzie. Warunkiem okazała się unia religijna z Rzymem. Cesarz zdecydował się na porozumienie, ale duchowieństwo i lud bizantyjski odrzuciły warunki unii kościelnej. W końcu Konstantyn XI musiał zmierzyć się zbrojnie z Turcją oblegającą stolicę. 29 maja roku 1453 Konstantynopol upadł, a ostatni cesarz zginął w walce.
