8 stycznia roku 1198 kardynał Lotario de’ Conti di Segni został wybrany papieżem i przyjął imię Innocenty III. Jego trwający do roku 1216 pontyfikat to okres największej świetności papiestwa pod względem władzy politycznej. Jednocześnie papiestwo cieszyło się wówczas bezapelacyjnie wielkim autorytetem i było to w pełni uzasadnione. Innocenty III oprócz umacniania wpływów papiestwa w Europie dbał o chrześcijan w Ziemi Świętej i stał za organizacją jednej z krucjat (nieudanej). Zwalczał ponadto herezję albigensów. To za jego czasów powstały dwa kluczowe dla chrześcijaństwa zakony: dominikanie i franciszkanie. Papież zatwierdził reguły tych oraz wielu innych zgromadzeń. To także Innocenty III zwołał sobór laterański IV, który rozstrzygnął wiele kluczowych kwestii (np. transsubstancja czy tajemnica spowiedzi).
