Gdynia – miasto w północnej części Polski leżące nad Zatoką Gdańską, które wraz z Gdańskiem i Sopotem tworzy aglomerację nazywaną Trójmiastem. Pierwsze wzmianki o Gdyni datowane są na rok 1253. W wieku XIII-XIV wieś była własnością cystersów, a następnie, do 1826 roku, klasztoru kartuzów. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, na mocy Traktatu wersalskiego, Polska uzyskała dostęp do Morza Bałtyckiego. W lutym 1920 roku oddziały Wojska Polskiego zjawiły się na Pomorzu i choć to Puck wybrano na oficjalne miejsce zaślubin Polski z morzem, to już dzień wcześniej polscy żołnierze wraz z generałem Hallerem zjawili się w Gdyni i dokonali podobnej uroczystości. Jednym z głównych problemów, przed jakim stanęła nowo odrodzona Rzeczpospolita, był brak „okna na świat”, czyli nowoczesnego portu morskiego. Ówczesny władze rozumiały, iż ów port będzie miał istotny wpływ na rozwój gospodarczy kraju. Po licznych dyskusjach i debatach na mocy uchwały Sejmu Ustawodawczego z dnia 23 września 1922 roku rozpoczęto jego budowę właśnie w Gdyni, a niespełna kilka miesięcy później (13 sierpnia) zawinął tam pierwszy w historii statek bandery francuskiej „Kentucky”. Od 1924 roku bardzo prężnie rozwijała się również infrastruktura miejska, a powstające gmachy urzędów państwowych, miejskich, wojskowych i mieszkalnych były dziełem najlepszych polskich architektów. W ten sposób Gdynia stała się kolebką architektury modernistycznej będącą wyrazem nowoczesności, użyteczności i luksusu zarazem. Gdyński port oraz miasto stanowiły największe osiągnięcie gospodarcze Polski doby międzywojnia, do którego bezsprzecznie przyczynił się wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski. Co ciekawe, równie wielkim orędownikiem budowy portu był Stefan Żeromski. W czasie II wojny światowej Gdynia walczyła w odosobnieniu, a przeważające niemieckie siły nacierały zarówno z morza, jak i z lądu. Walki trwały od 1 do 19 września. Najbardziej krwawe toczyły się na Oksywiu, które padło 18 września, a tamtejszy dowódca pułkownik Stanisław Dąbek (dowódca Lądowej Obrony Wybrzeża) nie chcąc skapitulować popełnił samobójstwo. Po zdobyciu miasta niemiecki okupant przystąpił do akcji wysiedleńczej ludności polskiej. W końcu wojny, w obliczu zbliżających się oddziałów Armii Czerwonej, Niemcy zniszczyli urządzenia portowe i zatarasowali do niego wejście zatopionymi wrakami. Po kilkudniowych walkach, 25 marca 1945 roku, Gdynię zajęli żołnierze 2 Frontu Białoruskiego.
