Krym – półwysep o powierzchni ponad 27 tys. kilometrów kwadratowych położony na północy Morza Czarnego i w pobliżu Morza Azowskiego. Wznoszą się tam góry Jaiłu. Ze stałym lądem istnieje połączenie w postaci Przesmyku Perekopskiego. Teren na przestrzeni wieków był zamieszkiwany przez różne grupy etniczne. Według przekazów pierwszymi znanymi mieszkańcami byli Taurowie, a w starożytności Krym nazywano Chersonezem Taurydzkim. Na półwysep przybywali też Scytowie. Po kilkuset latach na ten obszar wtargnęli Hunowie i wyparli dotychczasowych osadników. W VI wieku po Chrystusie obszar znalazł się pod wpływem politycznym Cesarstwa Bizantyjskiego. Po 1240 roku władzę sprawowali tam Mongołowie. W wyniku rozpadu ich imperium a potem spadkobiercy tegoż państwa – Złotej Ordy – nastąpiły dalsze przemiany polityczne. W XV wieku narodził się niepodległy Chanat Krymski, który od 1774 roku przyjął zwierzchnictwo Rosji. Terytorium Krymu stało się areną walki w okresie wojny krymskiej, kiedy mocarstwa rywalizowały o wpływy w tej części świata. Po rewolucji bolszewickiej i wojnie domowej w Rosji Krym pozostawał częścią państwa komunistycznego aż do jego rozpadu (z wyjątkiem okresu okupacji niemieckiej w latach 1941-1942). Pod pretekstem kolaboracji z Niemcami w 1944 roku nastąpiła deportacja ludności tatarskiej w głąb ZSRR. Przymusowe wysiedlenia objęły 200 tys. osób. W czasach Chruszczowa półwysep przyłączono do sowieckiej Ukrainy. Po powstaniu niepodległego państwa w 1991 roku Krym znalazł się w granicach Ukrainy jako republika autonomiczna. W 2014 roku półwysep został nielegalnie zaanektowany przez Federację Rosyjską, co stanowiło pogwałcenie integralności terytorialnej Ukrainy i prawa międzynarodowego.
