Mirosław Hermaszewski – pilot, lotnik, oficer (generał) Wojska Polskiego w okresie PRL i III RP, kosmonauta, pierwszy i jak do tej pory jedyny Polak w kosmosie, polityk, samorządowiec. Hermaszewski urodził się w roku 1941 na terenie Wołynia. Miał niecałe 2 lata, gdy dzięki postawie matki ocalał z ataku band UPA. W wyniku działań ukraińskich nacjonalistów młody Hermaszewski stracił większość rodziny, w tym ojca, podoficera Wojska Polskiego. Po II wojnie światowej trafił na Dolny Śląsk. Związał się z młodzieżowymi formacjami socjalistycznymi (Związek Młodzieży Polskiej), a potem z PZPR. Jednocześnie od najmłodszych lat latał, najpierw na szybowcach, następnie na samolotach. Od roku 1961 kształcił się w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. W kolejnych latach rozwijał swoją karierę pilota wojskowego. Jako dowódca 11. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego znalazł się w gronie kandydatów do lotu w kosmos. ZSRR planował bowiem dać szansę na taki lot przedstawicielom sojuszniczych państw socjalistycznych. Z powodów historycznych, politycznych i ekonomicznych w gronie krajów najwcześniej wysyłających swojego przedstawiciela w kosmos w ramach programu Interkosmos znalazła się Polska. Po selekcji kandydatów na reprezentowanie PRL wybór padł na Hermaszewskiego i dublera Zenona Jankowskiego. Polak szkolił się w ZSRR od końca roku 1976, a lot odbył się na przełomie czerwca i lipca roku 1978. Trwał 8 dni, podczas których statek z Hermaszewskim na pokładzie okrążył ziemię 126 razy. Pobito wówczas rekord Polski przebytego dystansu: ponad 5 milionów kilometrów. W kolejnych latach Polak dzielił się wspomnieniami z lotu i zwracał uwagę na walory estetyczne, ale także wymiar transcendentny tamtych doświadczeń. Po powrocie Mirosław Hermaszewski został osobą popularną, a władze PRL wykorzystywały jego rozpoznawalność w celach propagandowych. Nadal latał jako pilot wojskowy, natomiast po wybuchu stanu wojennego komuniści zdecydowali się włączyć go w skład Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (sam Hermaszewski twierdził później, że włączono go do gremium bez jego wiedzy, a on w tamtym czasie przebywał w Moskwie). W kolejnych latach był m.in. wiceprzewodniczącym Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Piastował też liczne funkcje w Wojsku Polskim. Był m.in. zastępcą szefa Głównego Zarządu Wychowawczego WP. Pozostał w armii po transformacji ustrojowej. W roku 1995 przeszedł w stan spoczynku. Jako emeryt angażował się w życie polityczne po stronie SLD. Mandatu poselskiego w roku 2001 jednak nie uzyskał. Został natomiast mazowieckim radnym w roku 2002. Opierając się na kwerendzie archiwalnej historyk dr hab. Sławomir Cenckiewicz stwierdził, że przez kilka lat w latach 60. Mirosław Hermaszewski był tajnym współpracownikiem Wojskowej Służby Wewnętrznej. Harmaszewski zmarł w roku 2022. Mszy świętej pogrzebowej w katedrze polowej WP przewodził bp Wiesław Lechowicz. Pogrzeb miał charakter państwowy i uczestniczyła w nim kompania reprezentacyjna Wojska Polskiego, zaś nad cmentarzem przeleciały wojskowe F-16.
