Sejm konwokacyjny – rodzaj Sejmu walnego poprzedzającego wolną elekcję w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Odbywał się w okresie nastania bezkrólewia, na którym ustalano wszystkie szczegóły, w tym pacta conventa dotyczące przyszłego króla Polski i Wielkiego Księcia Litewskiego. Jako że Sejm ten posiadał szerokie możliwości ustawodawcze, nie istniała możliwość zerwania go w wyniku Liberum Veto.
W naszej historii doszło do 11 takich Sejmów. Pierwszy miał miejsce po śmierci Zygmunta II Augusta, ostatni zaś przed wyborem Stanisława Antoniego Poniatowskiego. Zwyczajem było zwoływać Sejm konwokacyjny po śmierci władcy, aby ten poprzedzał właściwe obrady Sejmu elekcyjnego, na którym każdy szlachetnie urodzony mógł oddać głos na upatrzonego kandydata na polskiego władcę.
