Synkretyzm – łączenie, scalanie lub dopasowywanie do siebie odmiennych i niekiedy sprzecznych systemów, zasad, wartości, poglądów, praktyk, idei lub wierzeń. Owa odmienność łączonych obszarów może być zarówno pozorna jak i rzeczywista. Wydziela się m.in. synkretyzm w literaturze (łączenie odmiennych gatunków lub rodzajów), w muzyce, kulturze (np. łączenie różnych stylów w malarstwie, ale też odmiennych tradycji związanych z różnymi grupami etnicznymi i ich tradycjami) oraz idei. Szczególną odmianą synkretyzmu jest synkretyzm religijny. O ile w starożytności narody pogańskie jako rzecz naturalną uznawały akceptację i oddawanie – poza granicami własnej ojczyzny – kultu obcym bóstw o charakterze lokalnym, o tyle religie monoteistyczne (judaizm, chrześcijaństwo i islam) odrzucają łączenie kultów jako sprzeniewierzenie się fundamentalnym zasadom i czczenie bożków. Mimo tego istniały nawiązujące np. do chrześcijaństwa kulty synkretyczne, takie jak starożytny manicheizm czerpiący ponadto także z zaratusztrianizmu i buddyzmu. Dziś z chrześcijaństwa i plemiennych kultów Afryki korzystają takie systemy religijne jak voodoo czy santeria. Z kolei synkretyzm islamu i hinduizmu stoi za powstaniem i dość sporym sukcesem sikhizmu. Pewne cechy synkretyzmu z islamem i chrześcijaństwem ma wywodzący się z judaizmu karaimizm, zaś islam sunnicki z szyickim oraz elementami zaratusztrianizmu i gnostycyzmu łączy alawizm.
