10 stycznia roku 2003 Sejm RP powołał komisję śledczą w sprawie tzw. afery Rywina. Wniosek o powołanie komisji złożyli posłowie Prawa i Sprawiedliwości, a ukonstytuowanie się sejmowej instytucji śledczej było pierwszym tego typu przypadkiem w historii III RP. Celem komisji było ustalenie i wyjaśnienie nieprawidłowości przy tworzeniu ustawy o radiofonii i telewizji. Istniały bowiem podejrzenia, że w trakcie prac mogło dochodzić do nielegalnych nacisków i wyrażania oczekiwania złożenia propozycji korupcyjnych. Sprawa nie została w pełni wyjaśniona i choć producent filmowy Lew Rywin został skazany, to nie wiadomo kto nakazał mu złożenie propozycji Adamowi Michnikowi z „Gazety Wyborczej”. Najpewniej jednak ktoś z kręgów ówczesnej ekipy rządzącej, a wiec SLD, poprzez Rywina wyraził oczekiwanie otrzymania od Michnika łapówki w zamian za korzystne dla Agory (właściciela „GW”) zmiany w prawie. Rozmowę Adam Michnik zarejestrował. Aferę jako pierwsi ujawnili w tygodniku „Wprost” Robert Mazurek i Igor Zalewski, ale dopiero artykuł Pawła Smoleńskiego z „Gazety Wyborczej” z grudnia roku 2022 oraz publikacja stenogramu rozmowy nagranej przez Michnika wprowadziły temat do debaty publicznej. Afera zachwiała sceną polityczną w Polsce, zakończyła trwającą od lat 90. erę silnych wpływów postkomunistów z SLD, a po najbliższych wyborach (2005) rozpoczęła erę rządów ugrupowań centroprawicowych lub prawicowych odwołujących się do dziedzictwa „Solidarności” (PO z koalicjantami lub PiS z koalicjantami).
