Można by się spodziewać, że całe legendarne bogactwo Wikingów w formie złota, srebra, szlachetnych kamieni i monet, rozsiane w ukryciu, w ziemiach Europy, zostało już znalezione. Nic bardziej mylnego, ponieważ nie tak dawno, w grudniu 2020 roku, Ole Ginnerup Schytz zaczynający swoją przygodę z wykrywaczem metali natrafił na skarb Wikingów, znajdujący się tuż pod powierzchnią ziemi.
Na początku poszukiwacz myślał, że natrafił na beczkę ze śledziami (tradycyjny skandynawski przysmak), jednak po odsunięciu zmieni okazało się, że to 22 złote monety i medaliony o wadze około 1 kilograma.
Skarb spoczywał w ziemi od 1500 lat! Naukowcy z Vejle Museen i Duńskiego Muzeum Narodowego przez ponad dwa lata badali odnalezione przedmioty i wypisane na nich runy.
Dzięki wiedzy duńskiej runolog Lisbeth Imer i norweskiego lingwisty Kristera Vasshusiego oraz ich wysiłkowi włożonemu w badanie znaleziska udało się ustalić znaczenie run na jednym z medalionów. Było to nie lada osiągnięcie, ponieważ zapis runiczny pochodzi z języka używanego 15 wieków temu i oznacza „On jest człowiekiem Odyna”.
Jest o odniesienie do władcy o imieniu Jaga (lub Jagaz), którego wizerunek znajduje się na medalionie. To krótkie zdanie zapisane w języku Nordów ma dla naukowców jeszcze większe znaczenie niż się nam wydaje, ponieważ jest to pierwsze w historii udokumentowane wspomnienie imienia Odyna. Do tej pory za najstarszą wzmiankę o najwyższym z bogów nordyckich uznawano inskrypcję wygrawerowana na klamrze pochodzącej z drugiej połowy VI wieku.
Tak przypadkowe znalezisko doprowadziło naukowców do zaskakującego odkrycia napisu runicznego starszego o 150 lat od dotychczas znanych najwcześniejszych tekstów dotyczących mitologii nordyckiej. Nie powinien więc dziwić fakt, że znalezisko zostało określone jako „największy, najbogatszy i najpiękniejszy złoty skarb w duńskiej historii”.
Źródło: rmf24.pl
