17 marca roku 1921 polski Sejm Ustawodawczy uchwalił Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej zwaną – od miesiąca przyjęcia – Konstytucją marcową. Ustawa zasadnicza wprowadzała w kraju system parlamentarno-gabinetowy z mocno ograniczoną rolą prezydenta i silną władzą Sejmu oraz trójpodział władzy. Na jej podstawie zniesiono ponadto przywileje stanowe i wprowadzono równość wobec prawa. Niestety w praktyce Konstytucja nie przystawała do politycznych realiów, a duży zakres władzy mocno podzielonego (za sprawą przyjętego modelu ordynacji wyborczej) parlamentu wymagał tworzenia koalicji, co często wywoływało kryzysy.
