21 czerwca roku 1932 rozpoczęło się tzw. powstanie leskie. Był to bunt (wystąpienia) ludności powiatu leskiego województwa lwowskiego w II Rzeczypospolitej. Mieszkańcy sprzeciwiali się pomysłowi wprowadzenia nakazu pracy przy budowie dróg w okolicy bez wynagrodzenia. Władze aresztowały 39 chłopów radykalnie sprzeciwiających się idei. Wśród głębszych przyczyn wybuchu powstania wskazuje się ogólny kryzys ekonomiczny na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Nie bez wpływu na zaognienie sytuacji była także aktywność Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, której działacze rozsiewali niepokojące (choć w pełni fałszywe) plotki na temat przywrócenia pańszczyzny. W wyniku kilkudniowych walk zginęło 7 chłopów. Dziesiątki, a nawet setki z nich zostały rannych. W pacyfikowaniu buntu udział wzięło m.in. wojsko. Przywódcy wystąpień zostali skazani na karę śmierci, natomiast prezydent Ignacy Mościcki zastosował wobec nich prawo łaski.
21 czerwca roku 1932 – wybuch powstania leskiego w II RP
