28 stycznia roku 1573 podczas Sejmu konwokacyjnego (a więc zebrania szlachty w trakcie bezkrólewia) uchwalono Akt konfederacji warszawskiej zapewniający tolerancję religijną i równouprawnienie innowierców względem katolików. Dokument – mimo sprzeciwu ze strony episkopatu oraz Stolicy Apostolskiej – na trwałe stał się elementem ustroju Rzeczypospolitej i był zaprzysięgany przez nowo wybranych królów Polski. Tekst ze swoim postępowym charakterem był w swoim czasie precedensem w skali świata.
