4 czerwca roku 1989 komunistyczne władze Chińskiej Republiki Ludowej krwawo spacyfikowały społeczne protesty na Placu Niebiańskiego Spokoju w Pekinie (Tiananmen). Początkowo trwające od wiosny manifestacje nie miały charakteru politycznego, ale z czasem przerodziły się w akcję popierania reform. Chińscy komuniści nie chcieli jednak wyrazić zgody na zmianę kursu pod wpływem żądań społeczeństwa. Powoływali się przy tym na przykład Polski, gdzie drobne ustępstwa spowodowały wzrost nadziei narodu na głębsze zmiany. Warto przy tym odnotować, że 4 czerwca w naszym kraju odbywały się częściowo wolne wybory (wybory kontraktowe). Wobec narastania oczekiwań społeczeństwa Komunistyczna Partia Chin zdecydowała się na brutalną reakcję, w wyniku której zginęło – wedle oficjalnych i niewiarygodnych danych – niespełna 250 osób, zaś wedle szacunków pozarządowych od 2,6 tys. do nawet 10 tys. cywilów. Wojsko tłumiące protesty zachowywało się bestialsko.
